561 จำนวนผู้เข้าชม |
ไม่เคยสายเกินไป
ที่คุณจะเริ่มเขียนหรือจบงานเขียน
ไม่ว่าจะเริ่ม เมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมา
ไม่กี่เดือนที่ผ่านมา หรือไม่กี่สัปดาห์ก่อน
ไม่ว่าคุณจะอายุเท่าไร ยังมีเวลาเสมอ
คุณจิรบูลย์ สวัสดีไพศาล หรือในนามปากกา “เด็กวัดเฒ่า” เป็นนักเขียนอาวุโสอีกท่านหนึ่ง ที่ค้นพบในสิ่งที่ใช่ สิ่งที่ดี จนเกิดปณิธานที่จะเขียนหนังสือเพลงดาบแห่ง ZEN เป็นหนังสือเล่มแรกในชีวิต เพื่อถวายเป็นพุทธบูชา โดยเสนอแก่นธรรมและหลักธรรมที่สำคัญของพระพุทธองค์ลงสู่สังคมไทย เพื่อความสุขและความเจริญร่วมกัน และนี่คือบทสัมภาษณ์สุดพิเศษ ที่ทำให้เห็นที่มาที่ไปของแรงบันดาลใจในการเขียนและจัดพิมพ์หนังสือเล่มนี้จนสำเร็จ และเห็นด้วยว่าประโยคที่เกริ่นด้านบนนั้นไม่เกินความจริงเลย
ก่อนที่จะมาเขียนหนังสือเพลงดาบแห่ง ZEN
ปัจจุบันผมอายุ 76 ปี ยังรักและภูมิใจ ที่เป็นศิษย์เก่าธรรมศาสตร์ เพราะธรรมศาสตร์สอนให้รักประชาชน เคยเป็นทนายความที่ไม่ได้ความ เคยมีความคิดที่ผิดพลาดที่สำคัญครั้งหนึ่งในชีวิต คือ “การคาดหวังความยุติธรรมสูงเกินไป”
ปัจจุบันเป็นประธานบอร์ดบริหาร บริษัท ชัยรัชปาล์มพูล จำกัด ดำเนินธุรกิจผลิตน้ำมันปาล์มดิบ (บีบรวม) ประสบการณ์ก่อนที่จะมาเขียนหนังสือเพลงดาบแห่ง ZEN คือ อ่าน อ่าน และอ่าน คุณจะเป็นนักเขียนได้อย่างไร ถ้าไม่ผ่านการเป็นนักอ่านมาก่อน
แรงบันดาลใจในการเขียนหนังสือเพลงดาบแห่ง ZEN
ผมก็เหมือนคนส่วนใหญ่ที่เกิดมาและเป็นอยู่ภายใต้บริบท สังคมพุทธ พราหมณ์ ผี ขออนุญาตกล่าวถึงสังคมพุทธก่อน สอนกันมาตั้งแต่โบราณถึงปัจจุบัน เน้นเปลือก เน้นกระพี้ เน้นพิธีกรรมและกฤษฎาภินิหาร และทั้งหมดที่กล่าวล้วนไม่เป็นแก่นสาร
กฤษฎาภินิหาร อาจเป็นผลบางครั้ง บางคราว บางโอกาส และบางคนเท่านั้น และที่สุดไม่จีรัง ผมจึงเริ่มแสวงหา ศึกษาและลงมือปฏิบัติ และพบว่า “เซน” เป็นสิ่งที่ใช่ “เซน” เรียบง่าย ทว่าล้ำลึก ซ่อนหลักธรรมของพระพุทธองค์ไว้อย่างแยบยล และที่สำคัญ สามารถกระจ่างแจ้งในขณะจิตเดียว ใช้ในชีวิตจริงได้จริง
ทั้งหมดที่กล่าวอาจนับเป็นแรงบันดาลใจ แต่ไม่สมบูรณ์ถ้าไม่ได้กล่าวถึงหนังสือที่อ่าน คือ “สูตรของเว่ยหลางและฮวงโป ของหลวงพ่อพุทธทาส” “เนื้อเซนกระดูกเซน ฉบับแปล ของอาจารย์จงชัย เจนหัตถการกิจ” และ “เซนสยาม ของอาจารย์กตธุโร” ซึ่งเป็นหนังสืออัศจรรย์ตรงที่ว่ามีผู้ที่ไม่รู้จักท่านมาก่อน แต่พอได้อ่านหนังสือแล้วต้องดั้นด้นไปพบ ปัจจุบันท่านละสังขารแล้ว
ภาพรวมเนื้อหาของหนังสือ เหมาะกับใคร มีจุดเด่น และประโยชน์กับผู้อ่านอย่างไร
เนื้อหาของหนังสือเกิดจาก
ข้อที่ 1 คติธรรมหรือโศลกธรรม ที่ผุดขึ้นมาจากจิต
ข้อที่ 2 เนื้อหา บางเรื่อง จากพระไตรปิฎก และนำมาเรียบเรียงแบบฉบับเซน
ข้อที่ 3 นิทานธรรมที่ทรงคุณค่า ของบุพพาจารย์เซน
หนังสือนี้จึงเหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้ที่สนใจในเซนทั่วไป และผู้ที่ประสงค์จะขัดเกลาจิตใจตนเอง ด้วยหลักธรรมของพระพุทธองค์ในรูปแบบอย่างเซน
จุดเด่นและประโยชน์ คือ เป็นการสอนแบบจิตถึงจิต โดยชี้ตรงไปที่จิต ให้เกิดโพล่งในธรรม ตระหนักรู้ หรือเจิดจ้าในธรรมด้วยตนเอง ธรรมนั้นก็จะติดตัวผู้อ่านไปตลอดกาล ผู้อ่านจะเป็นผู้มีความทุกข์น้อยลงหรือไม่เกาะเกี่ยวอยู่นานและมีความสุขมากขึ้นจนถึงภาวะหลุดพ้นในที่สุด
ทุกตัวอักษรในหนังสือทรงพลังมาก ผู้อ่านสามารถนำข้ออรรถ ข้อธรรม ข้อหนึ่งข้อใดในหนังสือ มาออกแบบสำหรับการใช้ชีวิตของตนเอง เพื่อนำไปสู่ความสุข ขอยืนยัน และหนังสือจะพาคุณมายืนหน้าประตูความหลุดพ้น คุณก็ก้าวข้ามไปได้ ถ้าคุณสามารถ
จัดสรรแบ่งเวลาให้กับงานเขียนหนังสืออย่างไร
เนื่องจากมีปณิธานที่จะเขียนหนังสือนี้ ถวายเป็นพุทธบูชา โดยเสนอแก่นธรรมและหลักธรรมที่สำคัญของพระพุทธองค์ลงสู่สังคมไทย เพื่อความสุขและความเจริญร่วมกัน การจัดสรรและแบ่งเวลา เพราะเป็นหนังสือธรรมะ จึงต้องอยู่ในความเงียบสงบ เมื่อข้อธรรมใดผุดขึ้นมาและเราสามารถปฏิบัติได้จริง เราก็รีบจดบันทึกทุกครั้ง เพื่อนำมาเรียบเรียงภายหลัง
กระบวนการในการจัดเตรียมข้อมูล พิจารณาแนวทางในการเขียน และมีการวางแนวทางในการออกแบบหนังสืออย่างไร
หลังจากที่ผ่านการอ่านหนังสือหลายประเภทหลายแนวทาง ก็มาถึงคำถามที่ว่าสิ่งที่เราสนใจ ถนัดที่สุด และจะเป็นประโยชน์กับเราและเพื่อนมนุษย์มากที่สุด ซึ่งก็คือธรรมะของพระพุทธองค์ เรามีข้อมูลธรรมะและแนวทางในการเขียนแบบเซนที่น่าสนใจและถนัดที่สุด โดยออกแบบแนวทางการเขียนจากเบาไปสู่ปานกลางและสู่ความเข้มข้นในที่สุด
ฝากถึง ผู้ที่ไม่ได้เป็นนักเขียนมืออาชีพ และอยากมีผลงานหนังสือเป็นของตัวเอง ควรเริ่มหรือเตรียมตัวอย่างไร
หลังจากที่คุณผ่านการอ่านเป็นอย่างมากมาแล้ว คุณต้องค้นหาตัวเองให้พบ เช่น หนังสือเกี่ยวกับศาสนา นิยายรักโรแมนติก อาชญนิยาย เรื่องสั้นสารคดีหรือบทความ ว่าคุณชอบประเภทไหนที่คุณรักและถนัด เข้ากับจริตคุณ ทำให้มีความสุขและเป็นประโยชน์ต่อคุณและผู้อื่น ให้คนใกล้ชิดช่วยเป็นกระจกส่องด้วย เอาเป็นว่าที่คุณถนัดแบบนี้และลงมือเขียนเลยครับ
ขอยกตัวอย่าง ถ้อยคำในอาชญนิยาย ผู้เขียนเป็นมืออาชีพและมีนิสัยส่วนตัวชอบเล่นการพนัน แต่ในหนังสือพอถึงบทที่ว่า พระเอกกับนางเอกไม่ได้พบกัน นางเอกไปรออยู่ในห้องรับแขกที่บ้านพระเอก เธอคิดว่าเดี๋ยวเจอหน้ากันจะกล่าวคำทักทายเพียงว่า “สวัสดี คุณสบายดีใช่ไหม ?” เพราะในใจงอนและขุ่นเคืองว่าพระเอกจากไปนานโดยไม่ส่งข่าวคราวถึงเธอเลย เธอลืมความคิดที่เตรียมจะพูดไว้และโผเข้าสู่อ้อมกอดของพระเอกทันทีที่เขาเข้ามาในห้องรับแขก : จบพารากราฟ เขาทำให้ผู้อ่านคิดต่อไปว่า มึงรู้อารมณ์เบื้องลึกของผู้หญิงได้อย่างไรว่า “คิดถึงใจจะขาดคุณอาจไม่เข้าใจ” (ฮาๆ)